Bu iş 2014 yılında yazdığım "Amaçsız Çocuk" kitabındaki bir olaydan yola çıkarak yaptığım bir çalışma. Kitaptaki bölüm aşağıdadır.

​

Çok yüksek bir dağın tepesinde, santimlerce yükseklikteki bir uçurumun kenarına kadar gelip, hiçbir korku duymadan yerleştirdiği yastığından, santimlerce uzağa kadar süren engin manzarayı, olabilecek en geniş perspektiften ve yükseklikten görmeye başlamıştı sanki. Koyu beyaz çarşafın üstündeki bedeninin, birkaç dakika yerinde döndükten sonra en rahat uyku pozisyonunu bulmasıyla, kumaşın aldığı biçimden oluşan uçsuz bucaksız sıra dağları; yüksek tepelerin üzerindeki birkaç uzun ve kısa saç tanelerinden meydana gelen çıkmaz yolları; kıvrımların aralarında oluşan krem rengi derin vadileri; kurumuş beyaz gölleri; çocukluğunda çizdiği yusyuvarlak elma ağaçlarına benzer, üzerindeki kıyafetlerden dökülmüş siyah, beyaz ve kırmızı topaklanmış pamuklardan oluşan ağaçları; çarşafın üzerindeki simetrik olarak dağılan desenlerin ortaya çıkardığı ve manzaranın her yerinden fışkıran yüzlerce lavanta bahçesini; üzerine örttüğü çarşafın oluşturduğu gökyüzünü ve altındaki kapkara bulutları; yatak odasının penceresinden girip üzerindeki gökyüzünü delen dolunay ışığının, üstündeki çarşafın boş ilmiklerinden geçerek ortaya çıkardığı yıldızları; uçuşan birkaç toz tanesinden meydana gelen kuşları ve bulutların üzerindeki geometrik desenleri, zifiri karanlık bir atmosfer içinde çok yüksek bir dağın tepesinden keyifle ve şaşkınlıkla izliyor ve manzaranın üzerine titriyordu.