Bu iş 2014 yılında yazdığım "Amaçsız Çocuk" kitabındaki bir olaydan yola çıkarak yaptığım bir çalışma. Kitaptaki bölüm aşağıdadır.

​

Bağımsız çalışan aklının rüyaya kayan dikkatini, durmadan hareket ederek bozmuş ve çalım atmıştı evet; ama şimdi açılmaya can atan göz kapaklarını bir türlü sakinleştiremediğinden, çözüm olarak gözlerini iple bağlayıp, sonra bir güzel düğüm atmayı bile düşündü. Sadece gözleri değildi yerinde duramayan. Sanki dalından kopup yere düşmüş bir elmaydı da, her yerine nüfuz edip istediği gibi volta atan kurtçuklar, çekirdeklerine kadar her yerini kaşındırdığı için uyumasına bir türlü izin vermiyordu. Bedenin neredeyse bütün üyeleri kaşındıkça kaşınıyor ve bir çocuk gibi şen şakrak uyanıp, hemen bahçeye çıkmak ve bağırış çağırış içinde saatlerce oyun oynamak istiyordu.

 

(Amaçsız Çocuk, Sayfa 81)